Vereniging Dorpsbelangen Schipborg

Ieder zijn verhaal, zo ook Tiny Reusien-Meerding

Geplaatst op 26/11/2014

Een nieuw vast onderdeel in de SIK is een interview met een inwoner of (bewoners) in Schipborg. Zeker diegenen met een bijzonder verhaal roepen we op om zich te melden, of we gaan zelf op onderzoek uit.

Hoe en wanneer kwam u in Schipborg terecht?
Vanuit Westervelde ben ik 12 jaar geleden verhuisd naar Schipborg.
Ook heb ik o.a. in Lemmer, Leeuwarden en Curaçao gewoond.
Hoe is het om in Schipborg te wonen
Ik mag hier heel graag wonen. Ik vind het huis geweldig en woon nog steeds zelfstandig. Ik heb veel in de omgeving gewandeld en genoten van de natuur.
Vroeger was er een rijdende supermarkt. Die mis ik wel! Nu ga ik met mijn scootmobiel af en toe naar de winkel in Westlaren.
en rijd ik over het fietspad. Best eng hoor! Vooral bij het tunneltje. Met de rollator wandel ik soms een rondje Schipborg en daar geniet ik nog steeds van.
Wat voor contacten heeft u zoal?
Mijn buurman Kees komt elke dag de krant brengen en houdt (heeft) een oogje op mij. Mijn dochter José woont vlakbij en komt iedere vrijdag en soms ook ‘s avonds.
Mijn vriendin uit Annen komt op bezoek en Icare komt elke dag. Ik houd van mensen en kletsen. Mijn moeder kletste ook iedereen de oren van het hoofd. Vorige week
ben ik met Joost en Virna, mijn kleinkinderen, naar Lauwersoog geweest. Het was snertweer, maar we zagen wel Ameland in de verte. Een heerlijke dag.
Houdt U van tuinieren?
Ik heb een hele grote tuin gehad en was er altijd in bezig. Na het overlijden van mijn man was ik ook altijd in de tuin te vinden. Het was ook een soort afleiding. In
Schipborg helpt iemand mij met mijn huidige tuin. Ik houd van alle planten en bloemen. Mijn lievelingskleur is geel.
Wat was uw beroep?
Op kantoor heb ik de administratie gedaan. Daarnaast heb ik een coupeuse-opleiding gevolgd. Ik ging naaien voor particulieren, maar zij zeurden mij te veel. Vanaf
mijn trouwen ben ik dan ook gestopt.
Heeft u een favoriet boek?
Ik las veel! En echt geen flutromannetjes. Nu lees ik geen boeken meer, maar wel dagelijks het Dagblad. I.p.v. boeken lezen kijk ik nu naar de tv.
Wat zijn uw favoriete tv-programma's?
Natuurprogramma’s en de serie: 'Het huisje op de prairie'.
Wat eet u graag?
Alles met vis, want dat kun je op veel manieren klaarmaken. Paling? Mmmmmmm, lekker!
Heeft u een levenstip?
Als je al over de 92 bent, zal het geen 10 jaar meer duren. Alhoewel, tante Ep is al 104. Ook al heb je verdriet je moet er weer uitkomen. Iedereen maakt verdrietige
dingen mee in zijn leven. Niet bij de pakken neerzitten, 'nait soez'n'. Mijn kinderen en kleinkinderen zijn gelukkig gezond. Zelf ben ik wat doof en word vergeetachtig.
Tja wat wil je op mijn leeftijd?
Wat wilt u nog kwijt?
Als ik zo alles vertel denk ik: 'Ik heb wel drie levens gehad'. De opkomst van allerlei nieuwe ontwikkelingen zoals telefoon, tv, stofzuiger, was- en droogmachine, enz.
Mijn man werkte bij de PTT. Op Curaçao had men toen nog geen telefoon. Mijn man heeft daar de telefooncentrales helpen aanleggen. Hij ging er met het vliegtuig
naar toe om een huis e.d. te regelen. Later volgde ik met onze drie kleine kinderen. Inpakken en wegwezen. José, mijn jongste dochter, is daar geboren.
Het ergste wat ik heb meegemaakt, dat is dat tijdens de oorlog gezinnen werden opgepakt bij ons in de straat. Deze gezinnen werden gedeporteerd. Hun huizen
werden leeggeplunderd. Mijn man heb ik wel in deze periode leren kennen en uit ons huwelijk zijn vier kinderen geboren.
Waar kijkt u naar uit?
Bezoek! Zoals nu met dit gesprek en een kopje thee.
Wie zou u voor willen dragen voor een gesprek?
Mijn buurman Kees! Een bijzondere man!

Lees verder...

Overwegingen bij de aanschaf van zonnepanelen

Geplaatst op 05/11/2014

Opgesteld vermogen
Eind 2011 stond er in Nederland een zonnepaneelvermogen van 0,145 miljard Wattpiek opgesteld. Eind 2014 zal dat 1,1 miljard Wattpiek zijn, tienmaal meer. Van dit vermogen staat 90% op daken van particulieren. De rest zijn meer grootschalige installaties.
In Nederland levert 1 Wattpiek bij ideale plaatsing maximaal 0,9 kiloWattuur zonnestroom op per jaar. Een opgesteld vermogen van 1,1 miljard Wattpiek zou dan goed zijn voor 1,0 miljard kiloWattuur. Dat is 3,8% van het huishoudelijke stroomverbruik in Nederland (26 miljard kiloWattuur), of 0,8% van het totale stroomverbruik in Nederland (115 miljard kiloWattuur). Omdat lang niet alle zonnepaneelsystemen een ideale plaatsing hebben – op het zuiden en een hellingshoek van 30 graden met het horizontale vlak – zal de werkelijke productie aan zonnestroom in de praktijk nog wat bescheidener zijn, niet veel meer dan 0,7 miljard kiloWattuur.

De groei van het opgesteld zonnepaneelvermogen in Nederland is wat langzamer dan in de ons omringende landen. In Duitsland en België staan op het moment al respectievelijk 40 en 3 miljard Wattpiek opgesteld. Wereldwijd is meer dan 140 miljard Wattpiek. Naar verwachting zal de huidige groei van het opgesteld vermogen in Nederland dus nog wel even aanhouden.

Lees verder...

Nieuwe beheerders het Dorpshuis

Geplaatst op 14/10/2014

Na ca. twee en een half jaar beheerder te zijn geweest heeft St Dorpshuis Schipborg op 8 september jl. afscheid genomen van Ans Loch als beheerder.

St Dorpshuis Schipborg en Tennisvereniging Schipborg hebben op 8 september met Ans Loch en haar partner gesproken over de veranderde situatie van de schoonmaak van het Dorpshuis en tenniskantine na haar vertrek uit Schipborg.
In dat overleg is besloten dat Ans per 8 september is gestopt met haar werk voor zowel de stichting als de vereniging. Als dank voor haar inzet werd haar een pakket Drents Goed aangeboden namens SDS en TVS.

Daarna werd contact gezocht met Douwe en Tineke van Randen, die vanaf medio september het beheer van Dorpshuis en de schoonmaak van dorpshuis en tennis-kantine zullen gaan voortzetten.
Separaat zullen zij zich introduceren in De SiK, zie het bericht Even voorstellen......

Dus contactpersoon per direct voor Dorpshuis:
Fam. Van Randen,
Ruiterweg 7,
9469 PN Schipborg,
Tel. 050 4095558,
e-mail: dvran@msn.com

Menno Heeres

Lees verder...

Even voorstellen.........

Geplaatst op 14/10/2014

Zoals de meesten van jullie al weten gaan wij, Douwe en Tineke, het beheer over-nemen van het Dorpshuis.
Vanaf 15-09-2014 zijn we begonnen aan deze zware
taaken gaan dit natuurlijk met straffe hand doen, ha, ha!
Nu even serieus…. We hebben er zin in! Zoals jullie in de vorige alinea kunnen lezen, gaan we dit met humor en in overleg doen.
We wonen inmiddels 26 jaar in Schipborg en vinden dat het Dorpshuis een verbindende factor is in ons mooie dorp en willen dit graag zo houden.
Dus als er ideeën, leuke projecten, feestjes etc. zijn, staan we daar samen met en via de Stichting Dorpshuis Schipborg voor open.

Wees welkom,
Douwe en Tineke van Randen

Lees verder...

Mutsje, timmeren, schilderen, klussen, en nog veel meer - FestiValderaaVerslag

Geplaatst op 14/10/2014

FestiValderAa...... Wat een prachtige naam, het klinkt als een liedje, een feestelijk liedje en het is ook een feest. Een feest van drie dagen en nog veel langer als
je er zelf bij betrokken bent. En dat was ik.
Vorig jaar was dat al begonnen met het renoveren van de schaftkeet en andere objecten.

Het begon dit jaar met een vergadering bij Manfred en Metje thuis. Jaap, Jakob en Vera waren er ook en Karin natuurlijk. Karin vertelde wat ze van ons verwachtte. Een grote hoeveelheid A4tjes met diverse schetsjes kwamen op tafel, zodat we precies konden zien wat we moesten maken, ja, ja.......

Vervolgens moesten we aan de slag om hout (gebruikt) te verzamelen. Ik heb nog geen lucifer gescoord. Nee, dan Manfred, hij heeft volgens mij heel veel kennissen die aan het verbouwen waren, want het hout vloog binnen. Een grote leverancier was onze nieuwe bewoner aan de Heidesteeg, de familie Perdon, de nieuwe achterburen van Manfred. Manfred is vrijwilliger bij Staatsbosbeheer en heeft daar ook een diploma houtzagen gehaald met alles wat daar bij hoort, zoals een speciale uitrusting. Als hij dat allemaal aantrekt, zie je geen Manfred meer en is het contact ook moeilijk. Maar wat heeft hij een mooie meubels gemaakt! Veel te grote tafels en te zware stoeltjes, maar wel precies in de stijl van het festival.

Het grootste 'probleem' was de kinderkassa, die zou en moest scheef, de wanden, de deur en zelfs het dak. Het dak moest niet alleen schuin aflopen, nee, links, rechts, boven en onder, alles scheef. Dankzij Karin, onze artistiek leidster is het helemaal gelukt. Elke dakpan is anders en de dames hebben die ook heel mooi geverfd. Als ik 's morgens vroeg om 9.00 uur aanwezig was op het terrein van de familie Lambeck, was ik meestal de eerste. De schaftkeet, hierna te noemen: de kassa's, dienden als opslagplaats voor gereedschap en allerhande spijkers en schroeven. Een oranje kleed, gespannen over een prachtige constructie, gaf ons de mogelijkheid om bij lichte regen door te werken.
Het begin van de kinderkassa staarde je aan en wilde zeggen 'Wanneer maak je mij af en hoe gaat het worden? Kwam "Mutsje" nou maar, dan kon zij ons weer op weg helpen.'

Eerst maar Jaap opzoeken, hij was niet in huis; anders was hij hier allang geweest. Dus maar even wandelen, de es op en dan vond je hem bij zijn paarden, mest opruimen of de drinkbak repareren. Wat een prachtig plaatje, de es in het voorjaar, een paar paarden met hun benen (zelf zeg ik poten, maar dat kan niet met zoveel paardenmensen in Schipborg) in de dauw en Jaap met zijn karakteristieke hoofd daarbij. 'Moi Japio!' 'Moi Boetje, al in de korte broek?'
Als we dan weer op het bouwterrein kwamen, was Manfred ook gearriveerd, hij had weer wat van huis meegenomen, iets dat we vast wel ergens voor konden gebruiken. Het werd alweer vol op Jaap zijn terrein, ooit zou het allemaal weer weg moeten.
Vorig jaar kwam Vera met de fietstassen vol met armen en benen aanzetten. Bleek Miranda te zijn, die had ze bij het grofvuil gevonden. Jaap had haar mooi opgeknapt en ze heeft toen de hele bouwperiode bij ons gezeten, want ze kon niet staan, misschien was ze daarom wel bij de weg gezet. Toen ik op een morgen weer het terrein op kwam, zat Miranda daar, maar er was iets veranderd: haar wit-zwarte borsten waren verstopt, ze had ineens een bikini aan. Ik denk nog steeds dat Henk Jongebloed dat geregeld had om ons beter bij de les te houden. Ze had afgelopen winter bij Greet en Jaap gelogeerd, want dit jaar was ze er gewoon weer. U heeft haar vast wel gezien, ze heeft die drie dagen van het festival in de bushalte gezeten.
De bushalte; dat was ook zo iets, hoe kon je daar nu weer aan komen. Johnny wist er wel één, die stond in Midlaren en konden we zo ophalen.
Op de aanhanger van twee meter vijftig.
Wie de bushalte had gezien (dik vier meter), kon zich voorstellen dat het niet geheel volgens de voorschriften was gegaan. 'Als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.' Ook wel een beetje volgens de stijl van het festival.
Plotseling kwam Greet dan weer te voorschijn. 'Morgen Greet, goed geslapen Greet?' Als ze een poosje later weer langs kwam met de koffie en wat lekkers er bij, wisten we dat ze even daarvoor de koppen (hoofden) had geteld. Heerlijke koffie en even zitten. Even praten over van alles en nog wat: 'Komt “Mutsje” vandaag nog?' 'Waarschijnlijk vanmiddag, ze neemt ook nieuwe schroeven mee.' 'Wordt tijd, zo wordt het niks met de kinderkassa, en de limonadebar moet ook nog, maar die wordt wel recht gelukkig.'
'Heb je de tekening van de koffiebar gezien, snap er niks van, wat is nou de buitenmaat?'
En vervolgens kwam Mutsje, met haar blijde glimlach en in de overtuiging 'alles komt goed', was ze meteen weer Karin. Ze legde van alles uit en konden we weer verder voorlopig, ze zou wel weer komen. 'Als je dit zo doet, dan kan dat toch niet meer.' 'Wie bedenkt dit allemaal, ja, zij, M.'
En dan kon vervolgens alles naar het festivalterrein gebracht worden; er was op dat ogenblik ook een heftruck beschikbaar en dat scheelde een forse slok op een borrel. Want hoe kreeg je anders de gevulde zinken plantenbak boven op de kassa?
'Wil jij de routebordjes plaatsen samen met Johnny?' 'Ik mis er één met de "Poel van Roel" en…..' 'Geef het maar door aan Maud, zij maakt er nog een paar.' 'Hebben jullie de elektrische grondboor ook? Wij hebben hem nodig.'
'Hoi, had jij niet een smalle grondschep, mogen wij die even gebruiken.'
Als de opening op tijd zou plaatsvinden, dan zou ik dat nog net meemaken voordat ik naar de parkeerplaats moest gaan. Ik had mij reeds gemeld en mijn hesje al bij me, dus kon ik zo door.
Henk nam plaats voor de microfoon en hield een praatje. Vervolgens gebeurde er iets vreemds; allemaal mensen met iets om hun nek, kregen de opdracht om met elkaar te praten. Dat was dus nog niet de opening. Henk wachtte nog even en even werd lang en lang werd langer en uiteindelijk te lang.
Het zitten bij de parkeerplaats was ook nou niet direct een enerverende ervaring. 'Dag meneer, mag ik u iets vragen, waarom zitten jullie hier?'
'Nou, om bijvoorbeeld zulke vragen te beantwoorden.'
Maandagmorgen werden alle klussers verwacht in de office (dorpshuis).
'Jij gaat de bordjes weer ophalen en daarna kom je hier weer terug. Ja, ook de verkeersborden. Maandag om ongeveer vijf uur moet het meeste weg zijn. Dan mag je naar huis!' 'Zeker weten? Ja? Oké!'
Toen ik 's woensdagavonds een logeerhondje uitlaat, zag ik op de heide nog drie bekende mannen van de organisatie bezig met het opruimen van de laatste rommel. 't Kan verkeren.
Het was weer prachtig dit jaar. Bedankt Henk, tot volgend jaar.

Douwe Boetje

Lees verder...

Achterhaven: opnieuw smikkelen en smullen

Geplaatst op 14/10/2014

Op een van de mooiste dagen van het jaar, zaterdag 7 juni 2014, werden we uitgenodigd door Miek en Lia om samen met onze 'Achterburen'de maaltijd te nuttigen. Zelf meegebracht, dus iedereen vond het heel lekker.

In de luwte van de bomen, met alle voorzieningen van het buurthuis, werd de kring langzaam groter rond de tafels in het midden. Was het de vorige keren nog een beetje aftasten (figuurlijk, hoor), nu waren we al echt knus samen aan het eten en 'sterke verhalen' aan het vertellen.

Een van die verhalen betrof een reservesleutel van een camper, verloren tussen AH en nummer 16. En ja hoor, iemand had die sleutel zien hangen aan het paardenhek bij ons mooi beschilderde tunneltje.
Samen op de fiets ernaartoe, bijna een hartverzakking, want gewend aan elektrische fiets zonder meerijder. Daar hing de sleutel, ook aan een touwtje maar, helaas, net even een ander baardje! Pech, en dus gauw terug (lopend, toch maar) naar de barbecue.
Of het verhaal van de steenmarter, die overal de kabeltjes placht door te knagen - de Achterhaven blijkt een geliefd knaagoord voor spelende jonge marters. Velen van ons hebben dit al meegemaakt en konden een anekdote toevoegen aan het onderwerp.
Blijkbaar heeft hij meegeluisterd, want 's avonds liet de marter zich weer zien, opgejaagd door een kat, dwars over het terras weer de vrijheid tegemoet. Misschien toch iets van 'buurtpreventie' tegen ondeugende knagers? Wie meldt zich aan voor de eerste avondronde (met hond!)?

Na afloop van onze barbecue was er nog koffie en een ijsje, dit alles voor het belachelijk lage bedrag van ¤ 1,50 per persoon! Dames, hoe is jullie dat gelukt? Maar, ontzettend bedankt namens de steeds groeiende club Achterhavers. We zien uit naar de volgende (winter)bijeenkomst!
En was je vergeten je aan te melden, geen probleem…. we hebben geen ledenstop tot de hele straat present is!

José Nuijten

Lees verder...

Recept met een verhaal

Geplaatst op 14/10/2014

Een ex-bewoonster van Schipborg was deelneemster bij de wedstrijd 'Heel Eext bakt'.
Iedereen mocht taarten bakken en die vervolgens verkocht werden en waarbij de opbrengst aan een goed doel werd besteed 'Make a wish'.

Daarnaast was er ook een wedstrijd wie het lekkerste baksel had geproduceerd en hierbij was dus onze ex-Schipborger een van de deelneemsters.
Hieronder volgt het recept zodat u zelf aan de slag kunt gaan.
Men neme:
- 500 gram zelfrijzend bakmeel
- 500 gram bruine basterd suiker
- 250 gram havermouth
- 400 gram gesmolten boter
Dit alles door elkaar mengen en verdelen over een ingesmeerde bakplaat.
Vervolgens:
- één kilo appels
- rozijnen
- kaneel
- walnoten
- cranberries
in die hoeveelheden waarvan je vermoedt wat je zelf het lekkerst vindt/lijkt. En deze ingrediënten boven op het deeg leggen (op de bakplaat).
Abrikozenjam verwarmen en deze jam daar weer boven op smeren/
klodderen. Daarna het geheel in de oven plaatsen.
Bakken in 30 minuten op 170 graden in een hetelucht oven of 45 minuten op 160 graden in een gewone oven.
En smullen maar........
Heeft een Schipborger ook een recept met een verhaal; we horen het graag!!

Cobie Krijger

Lees verder...

De scholen zijn weer begonnen?????????

Geplaatst op 14/10/2014

Tot voor kort kon u bij het passeren van de voormalige openbare basisschool 'de Waterburcht', de locatie die nu in gebruik is door het POTC (Politie Opleidings en Training Centrum), onderstaand bord zien staan.
Het VDS-bestuur heeft zich suf gepiekerd wat dit te betekenen had. Het is zeker een opleiding voor verkeersbrigadiertjes of gaat de
politie nu ook op de kleintjes letten?

Lees verder...

Kopij voor de SIK? Ja, graag

Geplaatst op 08/07/2014

Het is voor de redactie van de SIK iedere keer weer een moeizaam gebeuren om voldoende kopij voor de SIK binnen te halen.
Wilt u de Schipborgers iets laten weten of anderszins, mail naar een van de onderstaande adressen.

De eerstvolgende SIK verschijnt in de loop van september. We zitten nog maar in juni, maar als u nu al op de hoogte bent van diverse aktiviteiten en data die betrekking hebben op de periode na de zomervakantie, laat het ons a.u.b. weten.

Mailen naar Cobie Krijger, email: cobiekrijger@ziggo.nl of
Corrie van der Wees, email: c.vanderwees@ziggo.nl.

Dan kan het al vermeld worden in de SIK van september. Daarna is de eerstvolgende mogelijkheid in de SIK van half november 2014.
Of al eerder op de VDS-website.

De redactie

Lees verder...

Schildercursus

Geplaatst op 08/07/2014

Eind september of begin oktober beginnen we weer met schilderen!

Het is een leuke, gezellige en vrij constante groep. De cursus is geschikt voor mensen met en zonder ervaring.
Er worden verschillende technieken aangereikt en je kunt je eigen wensen kenbaar maken. Iedereen werkt op zijn/haar eigen niveau.

We starten met 5 bijeenkomsten. 1 x per 14 dagen op woensdag van 19.30 tot 21.30 uur.
De kosten bedragen ¤ 75,00 inclusief materiaal, koffie en thee.

Mocht je een keer mee willen schilderen of informatie willen,
mail of bel dan naar Jennie van der Veen.
jenniepieke@gmail.com
Tel. 06 229 428 80 of 050 40 91 624

Lees verder...