Vereniging Dorpsbelangen Schipborg

Een debat georganiseerd door de BOKD i.s.m. de Heidemij.
Maandag 17 januari in Borger.

Met ongeveer 160 aanwezigen was het ontmoetingscentrum in Borger afgeladen vol. Naast een groot aantal vertegenwoordigers van de verschillende dorpsverenigingen(ca 50%) waren er ook diverse bestuurders van de provincie(o.a. Anneke Haarsma, de Vereniging Drentse Gemeenten( o.a. Cees Bijl, burgemeester van Emmen), de KNHM ( o.a. Marga Kool), enkele wethouders en burgemeesters, alsmede een aantal onderzoekers aanwezig. De avond stond onder leiding van onze eigen burgemeester de heer Eric van Oosterhout.

Gedeputeerde Haarsma zei in haar toespraak dat het geen zin had om te ontkennen dat er sprake was van krimp, dat we daar maar aan moesten wennen en er zo adequaat mogelijk mee om moesten gaan. Voorzieningen zoals dorpshuizen, peuterspeelzaaltjes e.d. die niet meer rendabel waren, zouden we eventueel moeten delen met andere naburige dorpen.

Een recent onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen wees echter uit dat er in Drenthe slechts incidenteel sprake is van krimp(lees: bevolkingsafname). Gemiddeld in Drenthe is er zelfs sprake van een hele lichte groei. Wel vindt er een verschuiving plaats. De groep ouderen ( 65 en meer) neemt duidelijk toe (vergrijzing), de groep jongeren (20 en jonger) neemt af (ontgroening). De groep 20 - 65 jaar blijft ongeveer gelijk. Hetzelfde onderzoek wijst uit dat de groep van 10- tot 20-jarigen vaak wegtrekt maar dat die op de leeftijd van 20 tot 40 jaar weer terugkeert. De voorspelling is dat deze trend zich de komende 20/30 jaar door zal zetten. Daarna zal er, zo voorziet men, wel degelijk sprake zijn van krimp. En daar moet men, volgens mevrouw Haarsma, wel degelijk nu al op anticiperen. Haar advies was om de handen ineen te slaan en over de dorpsgrenzen heen te kijken. Vooral de diverse verenigingen Dorpsbelangen zouden hierin een rol moeten gaan spelen. De overheid zou in deze zich terughoudend op dienen te stellen. Aldus, nogmaals, Anneke Haarsma.

Onder de aanwezigen, en dan met name de vertegenwoordigers van de dorpen, was men toch vooral van mening dat een dorp zijn uiterste best moest doen om de voorzieningen die er zijn, te behouden. Een peuterspeelzaal, een schooltje, een dorpshuis zijn allemaal heel belangrijk voor de leefbaarheid van een dorp, een goed café natuurlijk ook.

Verder werd er door een vertegenwoordiger van een wooncoöperatie gemeld dat men meer bezig zou gaan met het creëren van (soms kleinere)levensloopbestendige woningen zowel in de verhuur- als in de nieuwbouwsector. Men wil inspelen op de nieuwe behoeften die er ontstaan. Soms zal daarvoor gesloopt worden (zoals in Nieuw-Roden), soms zal er gerenoveerd worden. Ook is er plaats voor inbreiding: meerdere wooneenheden in bestaande gebouwen.

De slotconclusie was dat er eigenlijk geen pasklare oplossing is voor de gevolgen van de krimp. Ieder dorp heeft zijn specifieke mogelijkheden en onmogelijkheden. Wat wel van groot belang is, het werd nog door Eric van Oosterhout in zijn afronding van de avond benadrukt, is de leefbaarheid en vitaliteit van een dorp.

Henk Jongebloed