Vereniging Dorpsbelangen Schipborg
Via een oproep van Cobie op Nextdoor waren we uitgenodigd om de tuin te bezoeken en van Marlies uitleg te krijgen. Het onderwerp sprak mij direct aan; het verminderen van mijn voetafdruk vind ik van essentiëel belang. Mijn verwachtingen waren dat dit weleens interessant kon zijn. Maar het was veel meer dan dat.
Een bevlogen, liefdevol en zeer betrokken Marlies vertelde aan een groep van acht mensen uit Schipborg dat zij tuinen ontwerpt volgens de permacultuur: Je geeft eerst aan de aarde, waarna je mag oogsten. Je laat daarbij de aarde zoveel mogelijk met rust en zorgt dat de tuin zo is ingericht dat bepaalde planten zich in elkaars aanwezigheid versterken. Daarbij zorg je dat vogels, bijen, egels, eekhoorntjes en nog veel meer dieren en insecten jouw tuin graag bezoeken. Bijvoorbeeld om de bloemen te bestuiven, maar vooral ook om als soort te overleven. Vijvers en een vijvertje ontbreken dan ook niet. Marlies haar zorg is gericht op mens en dier en bracht bij mij in ieder geval een mooi gevoel boven.
Marlies haar eigen tuin is geen vooropgesteld plan geweest. Ruim twee jaar geleden is ze bij Han gaan wonen aan de Esweg in Schipborg en in die tijd hebben ze samen deze tuin gecreëerd. Ze gelooft in vormgeving in de natuur, de natuur laat veel ronde vormen zien en dat zie je ook terug in haar tuin. Maar liefst zes zitjes zijn er tijdens de aanleg ontstaan, ieder moment van de dag kun je wel even heerlijk uit de wind de tuin aanschouwen. Dat de tuin zo groot zou zijn had niemand van ons verwacht. Van Marlies had de tuin natuurlijk nog groter mogen zijn, maar ze is blij met deze prachtige plek aan de Es in Schipborg.
Marlies stelt geen hoge eisen als het gaat om bezit, voldoende is voldoende, meer gaat ten koste van onze aardbol en daar moeten we samen goed voor zorgen. Ze wijst ons de weg over de paadjes die door de tuin lopen. Die zijn er niet voor niks, zo hoef je nooit op de grond te trappen als je onkruid aan het wieden bent of blaadjes plukt voor de salade. De grond moet los blijven. Onkruid trek je trouwens niet met wortel en al uit de grond, nee die knip je gewoon af. Werkt perfect tegen het woekeren en de grond wordt niet omgewoeld.
Rondom haar groentetuin is een heuveltje gemaakt. Onderin was een gat gemaakt met allemaal afvalhout, groente- en tuinafval en paardenmest. Langzaam verterend materiaal waar onder andere wormen zich prettig voelen en de vruchtbare grond losjes houden. Hierop eetbare bloemen als Oost-Indische Kers, prachtig oranje en deze plant die bladluis bij de andere planten vandaan houdt is ook heerlijk in de salade. Prei, courgette, maar ook de bloedrode Amaranth. De rode pluimen zijn een sieraad in de tuin. De blaadjes en de bloemen kunnen in de salade, maar de bloemen staan ook prachtig in de vaas. De zaden van deze bloem, kun je net als die van de Brave Hendrik, een plant die net om het hoekje staat, gebruiken als superfood. Stukken goedkoper en net zo goed als het superfood in de winkel, dat vaak bloedduur is.
Het heuveltje wordt bij elkaar gehouden met stenen en keien die uit de grond zijn gekomen bij de nieuwbouw van de dichtbij gelegen boerderij. Marlies en Han hielpen met versjouwen van de keien en de keien zorgen behalve voor steun ook voor schuilplaatsen voor kleine dieren. En zo is de cirkel weer rond! Op de hoek van het heuveltje is de kruidentuin, de kruiden die behalve het eten smakelijk maken ook zorgen voor de thee. Thee die we als afsluiting gepresenteerd krijgen door Han, samen met een courgette muffin, tomaatjes met groentepesto en een gevulde vijg die we samen delen. Binnen in dit geheel ligt de groentetuin met bonen, wilde frambozen, aardbeien, en nog veel meer. Maar meest in het oog springend is wat mij betreft de kool die qua vorm op een boom lijkt en waarvan het blad wordt gegeten. De boom komt uit Portugal. De thee drinken we later in de kas, fantastisch hier groeien behalve een aantal tomatensoorten ook perziken en die zijn werkelijk prachtig en volgens de bewoners ook erg lekker, waar ik in ieder geval niet aan twijfel.
De Sedum en de Hosta heb ik ook in de tuin, maar vandaag leer ik dat het jonge blad van deze planten dus ook in de salade kan. En dat de jonge bloemetjes van een Fuchsia, bij velen bekend als de belletjesplant ook gegeten kunnen worden. Interessant is dat jonge bloei bij een plant weghalen, de plant versterkt.
Met mensen als Marlies en Han kun je eindeloos bomen over van alles. Haar motto is: "Zorg voor de aarde, zorg voor de medemens en het delen van overvloed". Haar werk is dan ook behalve het ontwerpen van tuinen, het verzorgen van mensen. Of dat nu gaat om de zorg voor de tuin of het bereiden van voedsel uit eigen tuin of een stukje persoonlijke zorg, mensen kunnen bij haar terecht. Ik heb genoten en hoop dat de knoppen nog veel verder opengaan. Eén ding moet ik nog even kwijt: deze tuin is, behalve mooi en duurzaam, ware kunst! Dank Marlies en Han voor de gastvrijheid, dank Cobie.
Wil je meer weten, bezoek dan Marlies haar website: www.duurzaamtuinen.nl. Vragen kun je aan haar richten via marlies@duurzaamtuinen.nl
Mary Ritsema
P.S. Met ingang van de volgende nieuwsbrief gaat Marlies Duran een vaste rubriek voor VDS verzorgen.
