Vereniging Dorpsbelangen SchipborgHet dorp Schipborg
De inwoners van Schipborg zijn over het algemeen tevreden met hun dorp, ze waarderen de rust en de landelijke omgeving, maar ook de gunstige ligging ten opzichte van Zuidlaren, Groningen en Assen. De bewuste keuze voor rust en ruimte houdt ook in genoegen nemen met grotere afstanden tot scholen, winkels, openbaar vervoer en andere voorzieningen.
Dat het goed wonen is in Schipborg wil niet zeggen dat er niet blijvend gewerkt zou moeten worden aan het behoud en de ontwikkeling van de leefbaarheid in de eigen omgeving. Plannen vanuit de overheid zouden daarop zo veel mogelijk moeten aansluiten. Vanuit een rol als belangenbehartiger van de inwoners van Schipborg wordt van de Vereniging Dorpsbelangen Schipborg (VDS) daarbij verwacht breed gedragen gedachten over de leefbaarheid binnen hun dorp onder de aandacht van de gemeente te kunnen brengen.
Gemeente Aa en Hunze
De Raad van de Gemeente Aa en Hunze, via directe partijverkiezingen gekozen door de inwoners, bepaalt in het huidige politieke systeem (dualisme) hoofdlijnen en uitvoering van het beleid. Het College van Burgemeester en Wethouders, met het ambtelijke apparaat, voert de besluiten van de Raad uit en legt hierover politieke verantwoording af. Dualisme is gericht op het verhogen van de duidelijkheid en de aantrekkelijkheid van de politiek voor de inwoners van gemeenten. Voor de inwoners, die zich eerder in het College van Burgemeester en Wethouders herkennen, dan in onbekende en vaak niet aan het Collegeprogramma gebonden politici in de Raad, heeft het dualisme in de praktijk de politieke besluitvorming niet duidelijker of aantrekkelijker gemaakt. De inwoners zullen daardoor eerder voor het uitoefenen van invloed op de bestuurlijke besluitvorming de bestuursrechtelijke weg kiezen.
Provincie Drenthe
Gezien vanuit de Europese Unie/Rijksoverheid is de provincie de eerste bestuurslaag waar integraal beleid wordt ontwikkeld voor de leefomgeving. Europese regelgeving en nationale wetten vormen het beleidskader voor het provinciale omgevingsbeleid van Drenthe, zoals neergelegd in het Tweede Provinciaal Omgevingsplan Drenthe (POP II). Op haar beurt geeft het provinciaal beleid de beleidsmatige ruimte voor het invullen van het beleid van gemeenten en waterschappen.
Hoewel dus al veel vastligt in plannen van de hogere overheden, zijn alleen de gemeenten bevoegd daadwerkelijke ontwikkelingen juridisch vast te leggen. Veel ruimtelijke ontwikkelingen vragen echter om een grensoverschrijdende benadering, een regionale visie. Zonder een goede regie op provinciaal niveau kan het bij nieuwe ontwikkelingen gemakkelijk komen tot aantasting van breed gedragen landschappelijke kwaliteiten en cultuurhistorisch waarden.
Gestructureerde beleidsbeïnvloeding
Maatschappelijke organisaties als Drents Plateau, Stichting Het Drentse Landschap, Milieufederatie Drenthe, Landschapsbeheer Drenthe, Vereniging Natuurmonumenten en Bond Heemschut proberen allen het beleid op zowel provinciaal als gemeentelijk niveau te beïnvloeden. De Brede Overleggroep Kleine Dorpen in Drenthe (BOKD) probeert de kleine dorpen in Drenthe daarbij een politiek meewegende stem te geven. Ook landbouw, Waterschappen, Waterwinbedrijven, recreatie en Staatsbosbeheer hebben een rol bij de beïnvloeding van de politieke besluitvorming. In het voor Schipborg belangrijke Overlegorgaan Nationaal Beek- en Esdorpenlandschap 'Drentsche Aa' wordt deze beleidsvoorbereiding regionaal gecoördineerd.
Beleidsbeïnvloeding door inwoners
Inwoners van het platteland worden gewoonlijk bij de beleidsbeïnvloeding van de overheid betrokken via inspraakavonden en bewonersvergaderingen. Door de geringe wettelijke en politieke speelruimte op lager overheidsniveau, juist het niveau dat het dichtste bij de betrokken inwoners staat, ontstaat daarbij gemakkelijk de indruk dat de overheid zich eigenlijk zo weinig mogelijk aan wil trekken van de ideeën van de inwoners. Politieke ambtsdragers worden nu eenmaal afgerekend op hoe zij, tijdens langdurige en complexe planprocessen, vooraf vastgestelde ambities overeind weten te houden. Dit zeker als deze ambities al eerder met maatschappelijke organisaties uitgebreid zijn afgekaart. Verder inhoudelijke argumenten lijken dan ook geen rol meer te kunnen spelen. Maar een combinatie van politieke keuzen, het vergelijken van het onvergelijkbare, met de politieke besluitvorming, de meerderheid bepaalt, die onvoldoende aandacht schenkt aan de opvattingen van de inwoners, zal zeker geen draagvlak scheppen. Ook bij het opstellen van bestemmingsplannen zullen daarom eerst met de inwoners van Schipborg goede uitgangspunten moeten worden opgesteld. Dat kost tijd en energie, maar levert wel de beste kansen op voor een draagvlak, dat zich door betrokkenheid van de inwoners zal terugverdienen in het vervolgtraject.
Paul Hagel